20-04-2015 .... (leuk)weekend van de afzeggingen


Het was me een weekend, afgelopen weekend dus. Op vrijdag krijg ik verschillende telefoontjes, van Farmers, waar we een paar dagen eerder een soort levensverzekering gingen afsluiten. Op zondag zou er dan een verpleegster langs komen die ons zou onderzoeken en kijken of we in aanmerking komen voor de polis die we willen afsluiten. Dat gaat dus niet door want de Heather van Farmers had de kleine lettertjes niet gelezen die vertelde dat je voor een aanvraag minstens een jaar in Amerika moet wonen om in aanmerking te komen voor zo'n polis. We spreken af dat we binnen een half jaartje terug gaan.
Als ik thuis kom van men werk op vrijdag, krijg ik telefoon van men baas. Mijn Texas trip wordt uitgesteld. Ik mag dus gewoon werken gaan volgende week. De lijn die we opgebouwd hebben gaat ze tijdelijk gebruiken om productie te maken voor de lijn in Maleisië. Voor die lijn is mijn baas en een collega zondag vertrokken om die te gaan installeren. Wanneer de trip naar Texas voor mij dan wel doorgaat moet nog beslist worden.
Verder ga ik op vrijdag nog naar een boekhouder voor onze belastingsaangifte, waarvoor we eigenlijk al te laat zijn want die moet binnen op 15 april, maar ook hier sta ik snel buiten. Evy heeft maar zes weken gewerkt en dus te weinig verdiend volgens hem om een aangifte te doen. Hetgeen we in België nog verdiend hebben moeten we volgens hem in België aangeven en betalen. Wij waren thans van het gedacht dat we zowiezo aangifte moesten doen hier, maar hij leek zeker van zijn zaak. Ik niet dus we gaan dat nog wat verder onderzoeken.
De volgende afzegging was van collega David, waarmee we een paar weken geleden zijn gaan schieten in de High Desert. We zouden op zondag naar de Pima County Fair gaan, de kermis zeg maar.

Dus gingen we gewoon met zen tweeën. We vertrokken vrij laat zodat we het zonlicht nog hadden, maar later ook het donker zodat we de kermis in de mooie verlichting konden zien. We betalen 5$ parking, een beetje ongewoon voor Amerika, en ook nog eens 8$ pp inkom. Ze hebben hier wel een leuk systeem voor in de attracties te gaan. Je moet een kaartje kopen met een aantal 'Tickets' op, hoe meer tickets je koopt hoe goedkoper je kaart wordt.

Met die kaart kan je dan op alle attracties spelen of rijden. Je kaart wordt dan gescand en het aantal tickets gaat dan van je kaart af. Sommige dingen zijn duurder en kosten bv 8 tickets, terwijl andere dingen maar 2 of 4 tickets zijn. Lijkt me wel handig en gemakkelijk. Wij kopen echter geen kaart want wij gaan toch nergens in maar wandelen gewoon rond op de foor. Buiten attracties staat er, uiteraard, heel veel om te eten. Wij proberen een deep fried cheesecake en dat smaakt nog behoorlijk ook. In die barak kan je trouwens veel meer deep fried dingen eten, zoals een snickers, een twinkie, oreos, en noem maar op.
Er staan allerlei leuke attracties, de boomstammen, veel dingen die snel ronddraaien, en het vissen voor de kinderen is wat anders dan in België, met ronde basins vol eendjes. De attracties zijn allemaal erg kleurrijk.

Wij wandelen weer verder en doen de hele 'fair' aan, inclusief de gebouwen waarin ook verkopers zitten van juwelen, bubbelbaden, een club van miniatuurtreinen en nog veel meer. In plaats van pony's kan je hier op kamelen rijden en voor de kinderen zijn er allerlei leuke dingen te doen zoals een 'petting zoo', waar ze allerlei dieren kunnen aaien. Er zijn ook optredens op verschillende podia.

Een typische Mix op zen Amerikaans zoals we dat inmiddels gewend zijn hier. Want er staan zelf oude stoommachines en tractoren, auto's en meer van dat oud spul.

Wat later eten we een broodje gyros met frieten en dan is het inmiddels donker en wandelen we opnieuw de hele foor rond, maar nu met de lichtjes aan. Om acht uur houden we het voor bekeken en gaan we terug naar de wagen. Al bij al toch 3,5 uur rond gelopen op de kermis en het was zeer leuk om eens te zien, ook al gaan wij nergens in. Hier toch nog wat foto's van de kermis.

Op zaterdag had ik smorgens mijn wagen binnen gebracht bij de stickerman, om mijn rumblebee stickers eindelijk op mijn truck te hangen. 's Avonds hem gaan terug halen en dat zag er erg goed uit. Hier wat foto's, nadien ga ik er nog eens wat fatsoenlijke trekken ergens in de natuur.
Blijkbaar ziet hij er goed uit, want op het werk hoor ik 1 van de engineers tegen een collega vragen van wie die nieuwe zwarte truck is. Ik reageer niet want ik heb geen nieuwe dus dacht ik dat het over iemand anders zijn truck ging LOL, maar het ging dus degelijk over mijn raket zoals wat later duidelijk werd. Hij vond em erg mooi. Wat later komt er een project manager vragen of die zwarte truck van mij is en als ik vertel dat die al 10 jaar oud is kan hij het niet geloven LOL (hij blinkt zo mooi). Hij rijdt thans zelf met een nieuwer model rond.
Op de terugweg naar huis stopt er een wagen op het eerste rijvak met de venster half open en zijn hoofd er half uit, kijkend naar mijn wagen en als hij ziet dat ik hem zie kijken, steekt hij zijn duim uit het raam, grappig toch die Amerikanen. Maar goed, ben zelf ook wel tevreden over hoe hij eruit ziet, hopelijk laat hij me motorisch niet in de steek met zen vele mijlen op de teller.

Enkel het achteraan wil ik nog zwart(er) maken met folie, en dat is nodig met de zon hier. Voor de rest veranderd er niks meer aan.

Vorige week zaten er plots een massa wespen onder het terras en die kropen tussen de muren dus die waren daar bezig een nest te bouwen. Evy dan snel gaan melden op het kantoor hier, en diezelfde dag zijn ze nog langs gekomen want toen ik van werken kwam lagen de wespen allemaal op het terras. Voorlopig zijn ze dus verdwenen en hopelijk blijven ze ook weg.

ciao

14-04-2015 ... VEGAS BABY !! (en Texas)


Na ons afscheid vorige week en na vier dagen werken, maken we ons klaar om naar Las Vegas te vertrekken. Evy moet laat werken op vrijdag maar alles staat klaar en als ze thuis komt snel even verfrissen en dan vertrekken we alvast richting Las Vegas. Om precies 7 uur rijden we van de parking af en het doel is om naar Flagstaff te rijden en daar te overnachten. Dat is niet de kortste route maar aangezien we er toch twee dagen over doen maakt dat niet zoveel uit. We kunnen overal goed doorrijden en achter Phoenix gaat het vlot en om kwart voor elf zijn we in Flagstaff. We zoeken een motel kortbij de I40 zodat we morgen gemakkelijk terug op pad kunnen richting Seligman. Dat valt niet mee, alle parkings staan overvol al gaan we toch vragen of er nog kamers vrij zijn. De eerste drie zitten propvol en Evt vraagt wat de gelegenheid is, het antwoord is simpel: het is weekend mevrouw. We rijden wat dieper Flagstaff in en belanden voor ruim 70$ in een Budget Inn. We slapen goed en de volgende morgen zitten we snel in de auto, het is hier berekoud (voor ons toch). Gisteren toen we uitstapten vroor het een graad of twee, brrrrr. s'Morgens was het niet veel warmer en dus zoeken we een Dunkin Donuts voor wat ontbijt en een warme choco. De gps vind er geen en dus beginnen we te rijden naar wat anders, maar als we de parking afrijden ligt er een DD schuin tegenover het motel, haha, wat een toeval ! We eten onderweg als we op de I40 zijn en doen een belletje dat we iets later zullen arriveren in Seligman. Blijkt dat ze in Williams staan, bij de starbucks voor ook een ontbijtje en koffie. Dus veranderen we het plan en spreken af in Williams.
Na even zoeken vinden we elkaar bij een tankstation waar we beiden de raketten vol gooien, al een heel stuk duurder dan in Tucson. Na deze korte stop rijden we door richting Vegas. Onderweg een berichtje dat er een sanitaire stop zal plaats vinden in Kingman. We sturen terug dat we wel een plekje weten en ik neem de kop over en rij in Kingman naar Mr. D'z , een R66 diner die wij al eens eerder bezochten. Als we toch moesten stoppen konden we het beter in stijl doen.

Wendela en Evy delen een wafel en Dirk en ik drinken alleen een RootBeer. Speciaal maar lekker.
Vervolgens rijden we verder en spreken af om even aan de Hooverdam te stoppen en op de brug te gaan kijken. Het is bijzonder druk en het is zoeken voor een plekje maar uiteindelijk kunnen we allebei parkeren.

Na deze fotostop rijden we weer verder naar Vegas en via een stukje strip rijden we rechtstreeks naar de self parking van Caesars Palace, ons hotel voor twee nachten, drie dagen Vegas.
Dat gaat allemaal goed, maar het inchecken duurt heeeeeeeel lang. Evy laat dat ook vallen eens we aan de beurt zijn en we krijgen een leuke upgrade naar de Palace Tower. De kamer is bijzonder ruim en heeft twee badkamers.

We zitten ook maar een paar kamers van elkaar verwijderd dus dat is gemakkelijk om elkaar terug te vinden. Na het inchecken gaan we al vrij snel op zoek naar eten, en dat wordt een Outback Steakhouse. Ik bestel stiekem een Blooming onion bij de steaks en alles smaakt heerlijk. Nadien wandelen we door wat hotels en over de strip, The Bellagio ziet er weer prachtig uit aan de Lobby en het Atrium.

Nadien gaan we wat coctails drinken bii Cabo Wabo in Planet Hollywood.

We gaan goed op tijd naar bed. De volgende dag gaan we ontbijten de Starbucks, gewoon wat chocokoeken. Nadien lopen de strip af richting noord en gaan wij de Encore en de Wynn binnen.

Via de rest van de hotels terug richting zuid en in de namidag rijden we naar de oulet in het noorden en daar shoppen we een paar uurtjes.

Als het begint te schemeren rijden we naar Fremontstreet, daar zijn Wendela en Dirk nog niet geweest. Het is daar altijd leuk en dat is nu niet anders. Straat artiesten geven het beste van zichzelf en overal staan er verklede mensen die voor een tip op de foto willen. Ikzelf kom heel graag naar Fremontstreet, daar hangt altijd een hele leuke sfeer.

We zien twee shows op de overdekte koepel en dan vertrekken we terug richting strip waar we nog wat kijken hoe er gegokt wordt. De volgende dag willen we gaan ontbijten bij Denny's maar de rij is megalang dus lopen we naar de Cheesecake Factory maar die gaat pas open om half 12. Dus gaan we terug naar de Starbucks maar hier zijn er geen onbijtkoeken meer te vinden. Uiteindelijk belanden we bij een zaak in Caesars waar ze heerlijke maar absurd dure pannekoeken verkopen. Inmiddels in het al bijna middag door het vele rondlopen dus wordt dit ons middageten.

Nadien lopen we nog terug over de strip, gaan naar het reuzerad kijken en nemen gekke foto's die we onszelf kunnen doormailen of op Facebook zetten. Zelfs in Vegas in onze Vic en Dieu bekend !!

Via Paris gaan we tot bij de M&M winkel en vanaf daar weer terug naar ons hotel.

Wij hadden online al uitgecheckt en onze koffers op hun kamer gezet en die gaan we nu ophalen en dan wordt het tijd om definitief afscheid te nemen. Na zeven keer in de lange gang omgekeken en gewuifd te hebben, gaan we naar de wagen en rijden terug richting Tucson. Precies om 16u rijden we de wagen van de parking af en geven we de eindbestemming in.

In Kingman stoppen we voor een snelle hap bij de In&Out Burger en tanken we, en rijden dan via een voor ons nieuwe weg richting Phoenix, de 93. Het is hier heel rustig en dus kunnen we goed doorrijden. Al is het oppassen want plots staat er een politie wagen zomaar ergens op een eenzaam stuk. Hij blijft gelukkig staan als ik iets te snel passeer. Onderweg kan Evy een beetje slapen in de auto. Uiteindelijk zijn we om kwart na 11 terug in Tucson en gaan we snel ons bed in want morgen is voor ons een gewone werkdag.
Ons bezoek is nu definitief achter de rug en we hebben echt een fantastische tijd gehad samen. Voor herhaling vatbaar dus als er weer centjes beschikbaar zijn, zijn jullie opnieuw welkom :) :)

De dagen erna op het werk krijg ik al mijn papieren voor naar Texas te gaan, Etickets en hotelovernachting en nog wat papierwerk. Aanstaande maandag (erg vroeg) vertrek ik richting Center TX, via een vlucht naar Dallas en dan naar Houston en vandaar met de wagen naar Center, waar ze een paar appartementen gehuurd hebben voor een zestal maanden, want zolang zijn ze al bezig met het opbouwen en opstarten van dit project. Ik ga samen met een engineer die er al vaker geweest is dus die zal me wel wegwijs maken ginds. Veel schijnt er niet te beleven maar met 10 tot 12 uur durende werkdagen zal er toch weinig tijd overblijven om wat te gaan doen. Zondag zijn we vrij en dus zal er wel gerust worden vermoed ik. 12 dagen later, op vrijdagmorgen vliegen we terug via Phoenix naar Tucson. Mijn volgende update zal dus wellicht pas na deze trip volgen. Het internet is daar naar het schijnt zowiezo een ramp. Inmiddels heeft ook een collega zijn dagen opgezegd en morgen werkt hij zijn laatste dag. We hebben al een nieuweling al heeft die al eerder voor automation gewerkt en is toen overgeplaatst naar Industries. Maar hij is blij dat hij terug in onze afdeling zit. Vandaag ook de kick off meeting gehad voor het volgende project, dat in een ander gebouw van Caid wordt gebouwd wegens te groot voor ons huidige gebouw. Dit is het dure project waar ik over sprak toen ik mijn interview had voor deze job. Ze gaan er al beginnen als ik nog in Texas zit, al sta ik op als Mechanical Lead, al moeten ze mij nog eens uitleggen wat dat precies inhoud, maar ik zag mijn naam op het bord staan. Maar dat zal dus voor binnen een paar weken zijn

De ronde van Vlaanderen heb ik moeten missen omdat we in Vegas zaten, maar zondag was ik wat vroeger opgestaan om de finale van Parijs-Roubaux te kunnen volgen online.

Die finale was toch behoorlijk spannend, alleen spijtig dat er geen Belg gewonnen had, al was Degenkolb wel een verdiende winnaar.


Ciao